Zmarł prof. dr hab. inż. Jan Kmita (1922-2015)
Zmarł prof. dr hab. inż. Jan Kmita (1922-2015)
Profesor Jan Kmita urodził się w 1922 roku w Bobrowcu koło Rawy Mazowieckiej. W czasie wojny był wywieziony na przymusowe roboty do Pionek i Wolanowa, był żołnierzem Armii Krajowej, a także uczestnikiem tajnego nauczania. W 1945 r. uzyskał maturę w liceum humanistycznym.
Studia wyższe ukończył w 1950 r. na Wydziale Inżynierii Politechniki Wrocławskiej, uzyskując dyplomu mgr inż. budownictwa lądowego. W lutym 1955 r. rozpoczął pracę na Politechnice Wrocławskiej w Katedrze Budowy Mostów na stanowisku starszego asystenta. Stopień naukowy dr nauk technicznych uzyskał w 1960 r. na Wydziale Budownictwa Lądowego macierzystej uczelni, zaś stopień naukowy docenta (dr hab.) już w 1962 r. na Wydziale Inżynierii Budowlanej Politechniki Warszawskiej. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1969 r., zaś tytuł naukowy profesora zwyczajnego w roku 1977.
W Politechnice Wrocławskiej pełnił wiele funkcji organizacyjnych i akademickich. W latach 1968-71 był dziekanem Wydziału Inżynierii Lądowej, a w latach 1971-1981 był dyrektorem Instytutu Inżynierii Lądowej. W latach 1984-90 piastował z wyboru, przez dwie kadencje, funkcję rektora Politechniki Wrocławskiej.
Był wybitnym teoretykiem i praktykiem.
Do historii techniki przeszły mosty z betonu sprężonego przez Nysę Kłodzką w Kłodzku (1958 r.) oraz „Most Pokoju” przez Odrę we Wrocławiu, (1959 r.), których był projektantem. Jego prace naukowe były przedstawiane w materiałach Grupy Polskiej na Kongresach FIP w Rzymie, Paryżu, Pradze, New Delhi, Nowym Jorku i Sztokholmie, kilka było cytowanych lub omówionych w poważnych zagranicznych książkach lub czasopismach naukowych.
W czasie swojej pracy dydaktycznej wypromował 11 doktorów nauk technicznych. Wyrazem wysokiej oceny dokonań prof. Jana Kmity były przyznane mu tytuły doktora honoris causa: Politechniki Poznańskiej (1993), Politechniki Krakowskiej (2000), macierzystej uczelni Politechniki Wrocławskiej (2000) oraz Papieskiego Fakultetu Teologicznego we Wrocławiu (2004). Został nagrodzony Medalem im. Profesora Stefana Kaufmana (2001), Medalem ZMRP za wybitne osiągnięcia w mostownictwie (1998) oraz wieloma odznaczeniami państwowymi i resortowymi, w tym Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.